"Wehikuł czasu" Herberta George'a Wellsa

Autor: Wells Herbert George
Przekład: Wermiński Feliks

Tytuł polski: Wehikuł Czasu
Tytuł oryginalny: The Time Machine

Wydawnictwo: Wolne Lektury
Wydanie polskie: 1985
Wydanie oryginalne: 1895

Liczba stron: 224

Moja ocena: 10/10

Moje postanowienie poznania klasyków ulubionych gatunków spełniam dość powoli i mozolnie, bo jedynie od czasu do czasu udaje mi się po nie sięgnąć. Przyznam też, że do niedawna nie miałam w ogóle pojęcia o istnieniu tej książki, nad czym w tej chwili strasznie ubolewam. Dowiedziałam się o niej z serialu, którego główną postacią jest sam autor Wehikułu Czasu, Herbert George Wells, w skrócie H.G.. Bardzo się wciągnęłam, ale niestety stacja postanowiła go anulować. Wyemitowano jedynie pięć odcinków pierwszego sezonu, a mi na pocieszenie pozostało zapoznanie się z dorobkiem literackim jednego z pionierów fantastyki naukowej.

Nieznany z imienia i nazwiska Podróżnik w Czasie opowiada przyjaciełom o swoich badaniach na temat czasu oraz przestrzeżeni. Wydaje się jakoby wynalazł sposób na podróże w czasie, jednak mimo tego, że swój wywód kończy demonstracją, wszyscy nadal uważają go za majaki. Niebawem mężczyzna spóźnia się na swój własny obiad. Przybywa na niego w opłakanym stanie z niesamowitą opowieścią o odwiedzinach w świecie przyszłości, gdzie historia zatoczyła koło.

Nie wiem czy w ogóle powinnam brać się za recenzowanie tej książki, ponieważ ciężko mi cokolwiek o niej powiedzieć poza tym, że naprawdę zasłużyła na miano klasyka, wielkiego dzieła literackiego i na ekranizację, którą otrzymała i którą na pewno obejrzę. I paradoksalnie nie jest to historia stworzona z nie wiadomo jakim rozmachem oraz nie wiadomo, jak bardzo skomplikowana. Wells postawił wręcz na minimalizm. Podróżnik w Czasie urodził się w epoce jemu współczesnej. Bardzo mocno skupił się na filozoficznych rozmyśleniach głównego bohatera na temat struktury świata przyszłości oraz początkowo na naukowym wyjaśnieniu pojęcia czasu, które do mnie przemawia. Bardzo sprytnie obmyślił sobie wizję miejsce, do którego przybył i w bardzo szczegółowych sposób je opisał.

W roku 802 701 ludzie podzielili się jakoby na dwa oddzielne gatunki. Gnuśnych, przyzwyczajonych do wygody i beztroski, a przez to bezbronnych, Elojów oraz zepchniętych do podziemi, zdziczałych służących, Morloków. Na początku świat ten wydaje się Podróżnikowi niezwykle fascynujący oraz piękny, dlatego z ogromnym uporem brnie w jego zawiłość. Jednak im głębiej się w nim zanurza tym coraz bardziej jest przerażony. Jest to smutna wizja rzeczywistości, w której ludzie po raz kolejny przestali być sobie równi, a arystokracja popadła w marazm. Niestety również bardzo rzeczywista i prawdopodobna. W dalszym ciągu swojej wędrówki główny bohater zapuszcza się jeszcze dalej w przyszłość, abyśmy poznali jak autor wyobraża sobie koniec istnienia naszej planety. Tym wątkiem jestem szczególnie zachwycona i zdumiona.

Sam Podróżnik w Czasie jest rasowym uczonym z dziewiętnastowiecznego Londynu, którego upór w badaniach zakrawa wręcz z manią. Niemniej bardzo trudno nie zapałać sympatią do tego upartego, ciekawskiego, dokładnego i momentami niezbyt taktownego mężczyzny oraz ubolewać nad tym, że nikt nie chce mu uwierzyć w jego fascynującą historię. Myślę, ze zawsze będę wspominać go z rozrzewnieniem, ponieważ dostarczył mi wiele radości i tematów do rozmyśleń.

Bardzo cieszę się, ze poznałam kolejną książkę, która zasługuje na miano ponadczasowego arcydzieła i jest klasykiem jednego z moich ulubionych gatunków. Chwilę spędzone z Wehikułem Czasu były nie tylko przyjemne, ale również pożyteczne. Wizja przyszłości według Wells jest niezwykle interesujące oraz pouczająca. Autor opisał ją w niezwykle dogłębny sposób, jednocześnie dość przystępnym językiem. Dodatkowo udało mu się kompletnie mnie zaskoczyć samym zakończeniem. Bardzo gorąco i serdecznie polecam wam zapoznanie się z jego utworem, a sama na pewno sięgnę po inne.

.fanpage * instagram * twitter * lubimy czytać